ขั่นกูจับบ่ได้ไล่บ้อทัน คือสิม่วนแท้สู
เทิ่งที่นอนของกูยับฮอดมุ้งหมอนก่าย
เขาทรุดล้มลงกับพื้นทนยืนฝืนเบิ่งบ่ไหว
เห็นภาพบาดใจ เกือบตายคาที่
เจอสองรุมหนึ่งแม่นมวยต่อกะแพ้น็อก
ยกธงขาวย้อมแพ้สูเต็มที่
ตบมือข้างเดียว บ้อดังดอกติ่ สูว่าแม่นบ้อ
บั๊ดตั๋วกะได้แต่กูนี่ล่ะ
แก้โตเฮ็ดหยั่งมันเสียเวลาขั่นสูสิเอาต่อ
เปลี่ยนโลเคชั่นไปริมระเบียงเลยบ้อ
เอากันให้มันสาใจ
เจอสองรุมหนึ่ง สู้บ่ไหวบืนบ่ไหว
เฮ็ดจั่งใด๋กะต้องสิยอมเจ้ากับเขา
ได้ฮ่วมฮักกันหลายๆ ไปสุดทางหย่าง
ไปฮอดจนสุดทางฝัน
บ่อยากเสี่ยงไปหาหม่องตาย
ไปบ่กลับหลับบ่ตื่นฟื้นบ่มีหนีบ่พ้น
บ่ม้มคาดสิตายนี่แหล่ว
สิยอมถอยออกมาก้าวหนึ่ง
เพื่อสิมาเซฟหัวใจเจ้าของไว้
กะย่านเจ้าของสิตายบอกหัวใจเอาไว้
ให้มันเจ็บส่ำนี้กะพอ
อ้าวบาดนี้สิลาลงทางฮัก
ถึงน้ำตาสิไหลมาคือฟ้าคือฝน
นี่ล่ะใจคนบ่แม่นหินดินพื้นดอกทางหย่าง
เจอสองรุมหนึ่ง สู้บ่ไหวบืนบ่ไหว
เฮ็ดจั่งใด๋กะต้องสิยอมเจ้ากับเขา
ได้ฮ่วมฮักกันหลายๆ ไปสุดทางหย่าง
ไปฮอดจนสุดทางฝัน
บ่อยากเสี่ยงไปหาหม่องตาย
ไปบ่กลับหลับบ่ตื่นฟื้นบ่มีหนีบ่พ้น
บ่ม้มคาดสิตายนี่แหล่ว
เจอสองรุมหนึ่ง สู้บ่ไหวบืนบ่ไหว
เฮ็ดจั่งใด๋กะต้องสิยอมเจ้ากับเขา
ได้ฮ่วมฮักกันหลายๆ ไปสุดทางหย่าง
ไปฮอดจนสุดทางฝัน
บ่อยากเสี่ยงไปหาหม่องตาย
ไปบ่กลับหลับบ่ตื่นฟื้นบ่มีหนีบ่พ้น
บ่ม้มคาดสิตายนี่แหล่ว